اسیر

من آن پرنده ام که بال و پرش را بریده اند...

                    ز هستی خویش بار ها نالیده ام...

اما چه کنم توان پر گرفتنم بربوده اند.....

                                              در قفس را باز کذارده اند ولی....

                                                                                   تنها مجال بهانه و ناله ز من ستانده اند...

می گویند که قفس بی خطر تر است....

                                               ترسیدن از بار و عقاب و کفتار در آن کم نشان تر است.....

اما پرنده را با پرواز معنی میکنند....

                                   پرنده بی پر که زنده نیست!...

                                                                            پرنده ای که به قفس رفت دیگر پرنده نیست....

آه..........

خوشا پرنده آزاد خوشا پرواز

 علی